Εδώ θα μιλήσουμε για ένα χωριό των Καλαβρύτων … το Σοπωτό.

[…Τα γεγονότα είναι όπως τα σακιά όταν είναι άδεια, δεν στέκονται. Για να μπορέσει να σταθεί ένα γεγονός πρέπει να το γεμίσουμε πρώτα με τις σκέψεις και τα αισθήματα που το προκάλεσαν … – Luigi Pirantello]

Σε κάποιο εργαστήριο του CERN ανακάλυψαν πως το νετρίνιο ταξιδεύει πιο γρήγορα από το φως, καταρρίπτοντας την θεωρία του Αϊνστάιν. Τόσες μελέτες, τόσες έρευνες, τόσες ανθρωποώρες , τόσες θυσίες για να βρεθεί κάποιος μια μέρα να σου καταρρίψει την κοσμοθεωρία.

«Αυτό το χωριό είναι μεγάλη μαλακία!» το είπε, το άκουσα καθαρά ένα Σάββατο μεσημέρι σε ένα ασυνήθιστο γεύμα. Και έρχεται μια διατύπωση να κλονίσει τι; Φυσικά, τίποτα! Εδώ δεν έχουμε να αποδείξουμε το θεώρημα του ολοκληρωτικού λογισμού, δεν θα διατυπώσουμε το πυθαγόρειο θεώρημα, ούτε θα αναλύσουμε το νόμο της διατήρησης της ενέργειας. Η αγάπη, ο πόνος, η μεταμέλεια και η ελπίδα δεν χρειάζονται αποδείξεις. Εδώ θα μιλήσουμε για ένα χωριό των Καλαβρύτων … το Σοπωτό.

Το Σοπωτό πριν το ζήσω το ένοιωσα ως έμβρυο. Αλησμόνητη η αίσθηση γαλήνης μέσα στην προστασία της μήτρας. Το θρόισμα των φύλλων στα πλατάνια, ο παφλασμός των κρυστάλλινων νερών στις πέτρινες βρύσες, η ευωδία του καθαρού αέρα, τα 930 μέτρα κοντινότερα στον γαλάζιο ουρανό, οι 20 εκκλησίες και ας υπάρχει μόνο ένας φιλελεύθερος Θεός. Στ’αλήθεια σας λέω, τα ένοιωσα και τα ζήλεψα, τα έζησα και τώρα τα νοσταλγώ. Για αυτό όταν τα επιθυμώ επιστρέφω εκεί με το νου μου και τα αναζητώ στο πρώτο μου κύτταρο, γιατί το Σοπωτό είναι έρωτας και ως έρωτας είναι τυφλός, γοητεύεται από τις ατέλειες. Για τον λόγο αυτό οποιαδήποτε κακή διατύπωση την αντιμετωπίζω με συμπάθεια, γιατί ευτυχώς μερικοί από εμάς έχουν βρει τον παράδεισο τους και μπορούν να επιστρέψουν στην προπτωτική Εδέμ τους. Το Σοπωτό είναι άλλωστε πάντα εκεί, μας περιμένει.

Κι εγώ μια μέρα θα επιστρέψω, στο χώμα του προστατεύει αγαπημένους μου ανθρώπους, είναι και αυτό το σπίτι που έζησε όμορφες μέρες και τώρα είναι δυσβάστακτα άδειο.

Αφιερωμένο σε όσους αναζητούν ακόμα τον παράδεισο … στο μυαλό, στην καρδιά ή έστω πάνω στην γή.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Οι Ορτανσίες του Σοποτού


  Η ορτανσία κατάγεται από την Ιαπωνία και ανήκει στην οικογένεια των σαξιφραγκοειδών.  Λέγεται και υδραγγεία επειδή τα περικάρπια της μοιάζουν στο σχήμα με κύπελλα νερού. Το φυτό ορτανσίας είναι ένας εντυπωσιακός θάμνος με μεγάλα οδοντωτά φύλλα σχήματος οβάλ. Τα άνθη της διαφέρουν ανάλογα με την ποικιλία και μπορούμε να συναντήσουμε λευκές, ροζ, μωβ, και μπλε ορτνασίες. Βέβαια στις παραδοσιακές ποικιλίες το χρώμα του άνθους συνήθως εξαρτάται από το χώμα που είναι φυτεμένες. Ανάμεσα σε όλα τα ανοιξιάτικα λουλούδια ξεχωρίζει η ορτανσία ως το πιο πολυαγαπημένο και ταιριαστό για το Πάσχα και για τη γιορτή της μητέρας. Κατά την αγορά διαλέξατε φυτά και φροντίστε να μην αφήσετε το χώμα τους να στεγνώσει. Αυτό μπορεί να εξασθενίσει το φυτό ή και ντα το αποτελειώσει αν η ξηρότητα είναι παρατεταμένη.
  Οι ορτανσίες που βλέπουμε νωρίς την άνοιξη στα ανθοπωλεία είναι φορτσαρισμένες. Δηλαδή είναι καλλιεργημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να ανθίσουν νωρίτερα. Φυσικά μπορούμε να τις απολαμβάνουμε για χρόνια μέσα στους κήπους, αν τις φροντίζουμε κατάλληλα. Γεγονός είναι ότι το πανέμορφο αυτό φυτό αγαπά το κλίμα του χωριού μας και κάποιες αυλές σαν αυτή της φωτογραφίας μας είναι πράγματι ζηλευτές. Έτσι εάν φυτέψετε σε εξωτερικό χώρο, προτιμήστε ημισκιερό μέρος η προς τις βόρειες πλευρές των σπιτιών γιατί είναι δροσερές και σκιερές. Φροντίστε να προσθέσετε κάποιο λίπασμα και φυσικά σιγουρευτείτε ότι οι ορτανσίες σας έχουν την κανονική υγρασία.
  Εύκολα λοιπόν μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί οι ορτανσίες μας ζωντανεύουν έντονες και όμορφες αναμνήσεις από τους κήπους των γιαγιάδων μας…

                                                                                            Διονυσία Σοφιανοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου