 |
ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ... ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΣΟΠΟΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ Ο ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΜΕ ΤΟ ΤΑΞΙ ΤΟΥ. |
 |
| Σοποτό 1947, από το αρχείο Δημήτρη Μούλου |
Την ιστορία που θα σας διηγηθώ, την έχω ακούσει πολλές φορές και όμως κάθε φορά μου φαίνεται εξίσου συναρπαστική και αστεία.
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Μούλος Παναγιώτης ή Μαλλιαρός.
Ένα βράδυ κάλεσε στο σπίτι του, ο Τάκης (ή Μαλλιαρός), τους φίλους του Γιαννάκη Παπαπαναγιώτου και Στέφανο Βλάχο, για να πάρουν ένα μεζέ και να πιουν και κανένα ποτηράκι. Αφού λοιπόν έφαγαν και ήπιαν καλύτερα, τους ήρθε κέφι να χορέψουν, αλλά ο Μαλλιαρός είχε αντίρρηση επειδή λίγες μέρες νωρίτερα είχε πεθάνει ο γαμπρός του Γιώργος Σπηλιόπουλος ή Καντάς. Σωστή η παρατήρηση του και το πένθος βαρύ, μα έλα που το κέφι της παρέας είχε ανάψει για τα καλά και ήθελαν οπωσδήποτε να χορέψουν!
 |
| Σοποτό 1947, από το αρχείο Δημήτρη Μούλου |
Το σοποτινό μυαλό τους δούλεψε και βρήκαν την λύση: Θα χόρευαν χωρίς να λένε δυνατά τα τραγούδια, αλλά θα τα παρακολουθούσαν νοερά και θα συντονίζαν το βήμα τους. Άρχισαν λοιπόν ένα βουβό χορό. Οι περαστικοί διερχόμενοι από το δρόμο έξω από το σπίτι άκουγαν τους περίεργους ρυθμικούς θορύβους, χωρίς όμως να μπορούν να δώσουν κάποια ερμηνεία. Αν λάβουμε δε υπόψη μας ότι ήταν και οι τρεις αρκετά καλοαναθρεμμένοι με σεβαστό πρικιούλι, καταλαβαίνετε τι θόρυβος επικρατούσε ...
Αχ! Να ήσουν Θεέ μου πότης να σωθεί η ανθρωπότης, στο μεθύσι σου επάνω να μαχαίρωνες τον χάρο!
Πηγές: Το Σοποτό, Δ.Κίτσος, φωτογραφίες από το αρχείο του Δημήτρη Μούλου (εγγονός Παναγιώτη Μούλου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου