Εδώ θα μιλήσουμε για ένα χωριό των Καλαβρύτων … το Σοπωτό.

[…Τα γεγονότα είναι όπως τα σακιά όταν είναι άδεια, δεν στέκονται. Για να μπορέσει να σταθεί ένα γεγονός πρέπει να το γεμίσουμε πρώτα με τις σκέψεις και τα αισθήματα που το προκάλεσαν … – Luigi Pirantello]

Σε κάποιο εργαστήριο του CERN ανακάλυψαν πως το νετρίνιο ταξιδεύει πιο γρήγορα από το φως, καταρρίπτοντας την θεωρία του Αϊνστάιν. Τόσες μελέτες, τόσες έρευνες, τόσες ανθρωποώρες , τόσες θυσίες για να βρεθεί κάποιος μια μέρα να σου καταρρίψει την κοσμοθεωρία.

«Αυτό το χωριό είναι μεγάλη μαλακία!» το είπε, το άκουσα καθαρά ένα Σάββατο μεσημέρι σε ένα ασυνήθιστο γεύμα. Και έρχεται μια διατύπωση να κλονίσει τι; Φυσικά, τίποτα! Εδώ δεν έχουμε να αποδείξουμε το θεώρημα του ολοκληρωτικού λογισμού, δεν θα διατυπώσουμε το πυθαγόρειο θεώρημα, ούτε θα αναλύσουμε το νόμο της διατήρησης της ενέργειας. Η αγάπη, ο πόνος, η μεταμέλεια και η ελπίδα δεν χρειάζονται αποδείξεις. Εδώ θα μιλήσουμε για ένα χωριό των Καλαβρύτων … το Σοπωτό.

Το Σοπωτό πριν το ζήσω το ένοιωσα ως έμβρυο. Αλησμόνητη η αίσθηση γαλήνης μέσα στην προστασία της μήτρας. Το θρόισμα των φύλλων στα πλατάνια, ο παφλασμός των κρυστάλλινων νερών στις πέτρινες βρύσες, η ευωδία του καθαρού αέρα, τα 930 μέτρα κοντινότερα στον γαλάζιο ουρανό, οι 20 εκκλησίες και ας υπάρχει μόνο ένας φιλελεύθερος Θεός. Στ’αλήθεια σας λέω, τα ένοιωσα και τα ζήλεψα, τα έζησα και τώρα τα νοσταλγώ. Για αυτό όταν τα επιθυμώ επιστρέφω εκεί με το νου μου και τα αναζητώ στο πρώτο μου κύτταρο, γιατί το Σοπωτό είναι έρωτας και ως έρωτας είναι τυφλός, γοητεύεται από τις ατέλειες. Για τον λόγο αυτό οποιαδήποτε κακή διατύπωση την αντιμετωπίζω με συμπάθεια, γιατί ευτυχώς μερικοί από εμάς έχουν βρει τον παράδεισο τους και μπορούν να επιστρέψουν στην προπτωτική Εδέμ τους. Το Σοπωτό είναι άλλωστε πάντα εκεί, μας περιμένει.

Κι εγώ μια μέρα θα επιστρέψω, στο χώμα του προστατεύει αγαπημένους μου ανθρώπους, είναι και αυτό το σπίτι που έζησε όμορφες μέρες και τώρα είναι δυσβάστακτα άδειο.

Αφιερωμένο σε όσους αναζητούν ακόμα τον παράδεισο … στο μυαλό, στην καρδιά ή έστω πάνω στην γή.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Ναοί Ευαγγελίστριας και Αγίου Γεωργίου


Ο ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου είναι τρίκλιτη θολωτή βασιλική με διαστάστεις 20 x 11 μέτρα. Στο θόλο του ναού υπάρχει η παράσταση του Παντοκράτορα, που με το αριστερό χέρι κρατάει το Ευαγγέλιο και με το δεξί ευλογεί τους πιστούς. Γύρω από την αγιογραφία υπάρχει η γνωστή επιγραφή «επέβλεψεν ο Κύριος…». Η τεχνοτροπία των αγιογράφων είναι λαϊκή μεταβυζαντινή, και αποδίδεται στον Ηπειρώτη αγιογράφο Ευστάθιο Άλυπο, ο οποίος όπως φανερώνει ο εσωτερικός διάκοσμος του ναού, ήταν έμπειρος τεχνίτης.
Παλαιότερα το εξωτερικό του ναού κοσμούσαν δύο πέτρινα κωδωνοστάσια, τα οποία όμως αργότερα γκρεμίστηκαν και οι λαξευτές πέτρες τους χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή βρυσών μέσα στο χωριό.
Ο ναός του Αγίου Γεωργίου θεωρείται παλαιότερος της Ευαγγελίστριας κατά 50 χρόνια και είναι και αυτός τρίκλιτη θολωτή βασιλική αλλά με αγιογραφίες μόνο στο μεσαίο κλίτος. Η προσθήκη των δύο πλάγιων κλιτών έγινε πιθανότατα το 1834 με την ανακαίνιση του ναού, κάτι που έγινε αναγκαίο λόγω της συνεχούς αύξησης του πληθυσμού και της ακμής που γνώρισε το χωριό. Μάλιστα τα δυο πλάγια κλίτη έχουν μορφή παρεκκλησιού καθώς στο δεξιό τιμάται ο Άγιος Δημήτριος και στο αριστερό ο Άγιος Χαράλαμπος. Στο θόλο του ναού, όπως και στον προηγούμενο ναό, υπάρχει η παράσταση του Χριστού ως Παντοκράτορα.

Πηγή: τα Νέα του Σοποτού, Φεβρουάριος 2011 – Ιούλιος 2011,
ΕΤΟΣ 1ο –  Αρ.Τεύχους 1 – Εκδότης:Σύλλογος Σοποτινών «Ο Αγ.Παύλος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου