Εδώ θα μιλήσουμε για ένα χωριό των Καλαβρύτων … το Σοπωτό.

[…Τα γεγονότα είναι όπως τα σακιά όταν είναι άδεια, δεν στέκονται. Για να μπορέσει να σταθεί ένα γεγονός πρέπει να το γεμίσουμε πρώτα με τις σκέψεις και τα αισθήματα που το προκάλεσαν … – Luigi Pirantello]

Σε κάποιο εργαστήριο του CERN ανακάλυψαν πως το νετρίνιο ταξιδεύει πιο γρήγορα από το φως, καταρρίπτοντας την θεωρία του Αϊνστάιν. Τόσες μελέτες, τόσες έρευνες, τόσες ανθρωποώρες , τόσες θυσίες για να βρεθεί κάποιος μια μέρα να σου καταρρίψει την κοσμοθεωρία.

«Αυτό το χωριό είναι μεγάλη μαλακία!» το είπε, το άκουσα καθαρά ένα Σάββατο μεσημέρι σε ένα ασυνήθιστο γεύμα. Και έρχεται μια διατύπωση να κλονίσει τι; Φυσικά, τίποτα! Εδώ δεν έχουμε να αποδείξουμε το θεώρημα του ολοκληρωτικού λογισμού, δεν θα διατυπώσουμε το πυθαγόρειο θεώρημα, ούτε θα αναλύσουμε το νόμο της διατήρησης της ενέργειας. Η αγάπη, ο πόνος, η μεταμέλεια και η ελπίδα δεν χρειάζονται αποδείξεις. Εδώ θα μιλήσουμε για ένα χωριό των Καλαβρύτων … το Σοπωτό.

Το Σοπωτό πριν το ζήσω το ένοιωσα ως έμβρυο. Αλησμόνητη η αίσθηση γαλήνης μέσα στην προστασία της μήτρας. Το θρόισμα των φύλλων στα πλατάνια, ο παφλασμός των κρυστάλλινων νερών στις πέτρινες βρύσες, η ευωδία του καθαρού αέρα, τα 930 μέτρα κοντινότερα στον γαλάζιο ουρανό, οι 20 εκκλησίες και ας υπάρχει μόνο ένας φιλελεύθερος Θεός. Στ’αλήθεια σας λέω, τα ένοιωσα και τα ζήλεψα, τα έζησα και τώρα τα νοσταλγώ. Για αυτό όταν τα επιθυμώ επιστρέφω εκεί με το νου μου και τα αναζητώ στο πρώτο μου κύτταρο, γιατί το Σοπωτό είναι έρωτας και ως έρωτας είναι τυφλός, γοητεύεται από τις ατέλειες. Για τον λόγο αυτό οποιαδήποτε κακή διατύπωση την αντιμετωπίζω με συμπάθεια, γιατί ευτυχώς μερικοί από εμάς έχουν βρει τον παράδεισο τους και μπορούν να επιστρέψουν στην προπτωτική Εδέμ τους. Το Σοπωτό είναι άλλωστε πάντα εκεί, μας περιμένει.

Κι εγώ μια μέρα θα επιστρέψω, στο χώμα του προστατεύει αγαπημένους μου ανθρώπους, είναι και αυτό το σπίτι που έζησε όμορφες μέρες και τώρα είναι δυσβάστακτα άδειο.

Αφιερωμένο σε όσους αναζητούν ακόμα τον παράδεισο … στο μυαλό, στην καρδιά ή έστω πάνω στην γή.

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Η Αστική Ζωντανεύει Ξανά!

    Ένα μεγάλο έργο σημείο αναφοράς για το Σοποτό ολοκληρώθηκε και λειτουργεί με την μορφή ενός καλά οργανωμένου κατασκηνωτικού κέντρου. Η επί πολλά χρόνια εγκαταλελειμμένη Αστική άρχισε να παίρνει νέα όψη και να ζωντανεύει αποτελώντας πραγματικό στολίδι στην περιοχή συμβάλλοντας στο να αλλάξει η ζωή στο χωριό. Σε πολύ δύσκολους καιρούς και με πενιχρά τα οικονομικά του Συλλόγου χρειάστηκε διεκδίκηση, συνεχείς υπενθυμίσεις και μεγάλη επιμονή τόσο για την βοήθεια του Δήμου όσο και των άλλων φορέων. Μεγάλος συμπαραστάτης σε όλη αυτή την προσπάθεια φίλοι συγχωριανοί όπου ο καθ' ένας με τον τρόπο του βοήθησε στο να υλοποιηθεί το έργο.  
  • με εντατικούς ρυθμούς χαρά­χτηκε ο δρόμος από την αποθήκη και έπεσε το πρώτο υλικό.
  • με τα μηχανήματα του Δήμου καθαρίστηκε όλο το προαύλιο από σκουπίδια, ξερά χόρτα και οτιδήποτε ήταν άχρηστο.  
  • έγιναν συμπληρωματικές εργασίες από ηλεκτρολόγο και από υδραυλικό, ώστε να τακτοποιηθούν οι εκκρεμότητες και οι ατέλειες που υπήρχαν. 
  • ανοίχτηκε νέος  μεγάλος βόθρος  και  φτιάχτηκε καινούριο αποχετευτικό δίκτυο.  
  •   τοποθετήθηκε θερμοσίφωνας για την παροχή ζεστού νερού. 
  • ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του λεβητοστασίου. 
  • έγιναν παρεμβάσεις στις εσωτερικές τουαλέτες, ώστε να υπάρχει δυνατότητα εξυπηρέτησης περισσοτέρων ατόμων. 
  •  τοποθετήθηκαν εξωτερικοί προβολείς κ.τ.λ.
Εκκρεμούν και είναι στις άμεσες προτεραιότητες μας:
 
  η δενδροφύτευση του χώρου.
  οι εξωτερικές τουαλέτες, τα ντους και τα αποδυτήρια για να μπορέσει να λειτουργήσει η καλοκαιρινή κατασκήνωση και να καλύψει τον αριθμό των κατασκηνωτών.   
Συγχωριανοί
ένα έργο σαν αυτό της Αστικής δεν τελειώνει ούτε εύκολα ούτε γρήγορα. θεωρούμε όμως μεγάλη επιτυχία τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα και βέβαια τα ότι εκεί που κάποτε ακούγονταν τα γέλια και τα παιχνίδια των μαθητών του Σοποτού και των γύρω χωριών τώρα ακούγονται αντίστοιχα γέλια και παιχνίδια κατασκηνωτών.
Ο
Σύλλογος ευχαριστεί ιδιαιτέρως τους συγχωριανούς που χωρίς την παραχώρηση των ιδιοκτησιών τους θα ήταν αδύνατη η διάνοιξη του δρόμου της Αστικής. Συγκεκριμένα ευχαριστούμε για την ευγενή προσφορά τουβ: τον κ. Γεώργιο Κατσαντώνη, την κ. Βούδα Κατσαντώνη καθώς και τον κ. Τάκη Σιαμαντά.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου